مناظرۀ واقعی تلویزیونی دربارۀ اندیشه‌های مصباح یزدی/ شباهت یا تفاوت با آرای شیخ فضل‌الله نوری/ 10 نکته دربارۀ شیوۀ مستحسن برنامۀ «شیوه»
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۱۳۱۰۱
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- مناظرۀ احمد زیدآبادی با صفدرالهی‌راد در برنامۀ تلویزیونی شبکۀ ۴ در ساعات پایانی شامگاه۲۳ دی ۱۴۰۲ و با موضوع بررسی اندیشه های مرحوم مصباح یزدی را می‌توان در مجموع مفید و واجد نکات مثبت دانست.
در این مناظرۀ ۹۰ دقیقه‌ای دو طرف هیچ‌گاه از کوره به‌در نرفتند، به یکدیگر یا شخص ثالث و غایب اهانت نکردند و در عین حال با صراحت تمام دیدگاه‌های خود را مطرح کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مهم‌ترین تفاوت مناظره با مباحثه در این است که در مباحثه می‌کوشیم طرف مقابل را قانع کنیم یا نظر او را تغییر دهیم و البته معمولا نیز این اتفاق رخ نمی‌دهد و حتی گاه به دل‌خوری و کدورت در روابط کاری و دوستانه و خویشاوندی می‌انجامد. به همین خاطر پرهیز از آن توصیه می‌شود چون بحث کردن در محیط کار یا محفل خانوادگی بر روابط اثر سوء می‌گذارد.
در مناظره اما مخاطب اصلی بینندگان و مردم‌اند و شخص نباید در دام طرف مقابل بیفتد و اصرار بر مجاب و قانع کردن او داشته باشد.
خاصه این که فرصت سخن گفتن از تلویزیون برای امثال زیدآبادی به ندرت فراهم می‌آید حال آن که روحانیون هم‌سو با جناح حاکم در تمام شبکه‌های تلویزیونی حضور دارند.
به همین خاطر وقتی حجت‌الاسلام الهی‌راد به رغم ادعا و تأکید اولیه بر علمی بودن بحث، انتخابات ۸۸ را پیش کشید زیدآبادی وارد این مباحثه نشد با این که خود از زخم دیدگان و زندانی کشیدگان حوادث بعد از آن انتخابات است.
در کل ۹۰ دقیقه زیدآبادی کوشید مرحوم شیخ محمد‌تقی مصباح یزدی را به مرحوم شیخ فضل‌الله نوری تشبیه کند و البته با تفاوت‌هایی و از جمله این که شیخ مشروطه -که بعدتر مشروعه‌خواه شد- حامی سلطنت محمد علی شاه قاجار بود و آقای مصباح با حکومت موروثی میانه ندارد.
در مقابل حجت‌الاسلام الهی‌راد هم تمام همّ خود را صرف این کرد که اتهام باور نداشتن مصباح به رأی مردم را رد کند منتها توضیح داد وقتی مردم مسلمان‌اند طبعاً احکام دینی را ترجیح می‌دهند.
وقتی مجری دربارۀ کمیت مردم سؤال کرد که منظور او از مردم چند درصد آنان هستند روحانی حامی اندیشۀ مصباح پرسید: من با دو نفر مناظره می‌کنم یا با یک نفر؟
محورهای مهم مناظرۀ برنامۀ شیوه را در خبرها و گزارش ها خوانده‌اید و در دست‌رس است و در اینجا به 10 نکتۀ حاشیه‌ای می‌پردازم:
1. امتیاز اصلی برنامه بی‌تردید مجری آن است. آرام و تحصیل‌کرده و مؤدب که هیچ شباهتی به مجری «پاورقی» ندارد و اجازه داد زیدآبادی نقد خود دربارۀ آن را در آغاز مطرح کند و کلام او را قطع نکرد.
اجرای او آن قدر حرفه‌ای و درست و متناسب با یک برنامۀ حوزۀ فکر است که چندی پیش سام فرزانه خبرنگار بی‌بی‌سی هم شیوۀ او را ستود هر چند که این جور ستایش ها ناظران و مدیران را حساس می‌کند!
او نوشت: «به نظرم عطاءالله بیگدلی، مجری برنامۀ شیوه در شبکۀ چهار تلویزیون ایران، مجری خوبی است. میزان سواد او و تسلطش بر ادبیات و علوم انسانی و دینی به نظرم مثال‌زدنی است. به گمانم او دو ویژگی دارد که کمک کرده برنامه شیوه دیدنی شود. اول اینکه او توانایی درخشانی در خلاصه کردن و بیان شیوا و روشن حرف مهمان‌ها دارد. مهمانش ده – پانزده دقیقه حرف می‌زند و مجری با چند جمله آن را خلاصه می‌کند.
دوم اینکه آقای بیگدلی هم‌دلانه به حرف مهمانش گوش می‌کند و هم‌دلانه آن را خلاصه می‌کند. این هم‌دلی را در بیانش و حرکات بدنش می‌توان دید. با لبخند صحبت می‌کند. گاهی از روی حجب، سرش را به پایین خم می‌کند و در نهایت نه به مهمان‌هایش احساس تقابل می‌دهد و نه مخاطب را می‌راند.»
مهم‌ترین تفاوت بیگدلی با شهبازی یا امیر حسین ثابتی در شبکه های دیگر این است که خود را مالک حقیقت نمی‌داند و خود نیز دوست دارد بیاموزد. در حالی که آن دو می‌پندارند تمام حقیقت نزد آنان است و وظیفه دارند دیگران را از گمراهی به درآورند یا میهمان را مؤاخذه و محاکمه کنند. مصاحبه اما بازجویی نیست.
2. هر چند تعبیر و تمثیل «شیخ فضل‌الله نوری دوم» را اول بار دکتر سرو ش دربارۀ مصباح به کار برده و در متن تازه در سالگرد او هم آورده اما مهم‌ترین و کلیدی ترین تمثیل زیدآبادی همین بود زیرا طرف او نه می‌توانست انکار کند و نه تأیید کند. اگر انکار می‌کرد نمونه‌های فراوان به دست می‌داد و اگر تأیید می کرد هدف زیدآبادی محقق شده بود.
یادمان باشد که شیخ فضل‌الله نوری تنها در مقابل روشن‌فکران قرار نداشت بلکه مراجع مشهور نجف هم با او مخالف بودند و ریاست دادگاه او بعد از استبداد صغیر و فتح تهران نیز با یک روحانی بود: شیخ ابراهیم زنجانی.
3. این نکته هم جالب بود که گفتار و رفتار روحانی برنامه - الهی‌راد- شباهتی با روحانیون سنتی نداشت. یک روحانی سنتی باید جاهایی یادآور شود فلان موضوع مصداق غیبت پشت سر فرد متوفاست ولی ادبیات او این گونه نیست.
صفدر الهی راد متولد 1357 است و در فضای دیگری در حوزه‌ها تحصیل کرده و ممر درآمد او هم احتمالا با روحانیون سنتی متفاوت است. این که فرد معمم از لپ‌تاپ استفاده کند و از نرم افزار بگوید و احتمالا از بیرون او را در جست‌و‌جو‌ها یاری رسانند در حالی بود که احمد زیدآبادی با دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران با کتاب و خودکار رفته بود. زیدآبادی در سال انقلاب نوجوان بوده و دوران جنگ را درک کرده اما فرد روحانی متولد سال انقلاب است و به همین خاطر هر قدر پذیرش انقلابی بودن مصباح برای زیدآبادی دشوار است نزد آقای الهی‌راد چنین نیست و در موسسه پژوهشی خود او در رشته کلام اسلامی دکتری گرفته است.
4. در مناظره های تلویزیونی چهره افراد هم در قضاوت بینندگان اثر می‌گذارد و تنها چهره هم نیست. نوع کلمات و ادبیات هم مؤثر است. احمد زیدآبادی با صورت تراشیده و پوشش مدرن و اکتفا به کلمۀ احترام آمیز «آقای» به جای القاب و عنوان‌ها رابطه بهتری با بیننده برقرار می‌کرد. جالب این که معمولا روحانیون لهجه دارند ولی گویش کرمانی فرد غیر روحانی بیشتر جلب توجه می‌کرد. غرض این که طبقه متوسط با زیدآبادی هم‌ذات‌پنداری و توافق بیشتری نشان می‌دهد و طیف مذهبی با فرد معمم. حال آن که اگر برنامه رادیویی بود چه بسا شخص به صورت کامل همراهی نمی‌کرد.
5. در سال‌های اخیر طیفی از روشن‌فکران سکولار اصرار دارند این نکته را القا کنند که اسلام همان است که مصباح یزدی و شیخ فضل‌الله نوری می‌گفت و روشن‌فکران دینی را یه خاطر ترسیم تصویر ملایم‌تر و سازگارتر با دنیای مدرن سرزنش می‌کنند. زیدآبادی بر این نکته نیک واقف بود و نگفت اسلام این نیست و آن است به ویژه این که صفدر الهی راد مُصر بود او وراد حوزه های فقهی نشود.
زیدآبادی به جای تلاش برای آن که از خوانش خود دفاع کند تعارضات را به رخ کشید تا از اقتضائات دنیای مدرن بگوید و مثلا یادآور شد اگر باید به نص قرآن عمل کنیم چرا در نظام قضایی کنونی مرد هر گاه اراده کند نمی‌تواند زن خود را طلاق دهد؟ در حالی که در شرع مجاز است. یا چرا در خانه بَرده و کنیز نداریم و به اقتضائات دنیای مدرن تن داده‌ایم یا چرا اقلیت های دینی وادار نمی‌شوند با خفت و خواری جزیه بدهند و به جای آن از کشتگان آنان در جنگ به عنوان شهید یاد می‌شود و نام شان را بر معابر و میدان‌ها می گذارند که نسبتی با خواری و خفت ندارد.
6. الهی‌راد برای آن که نشان دهد مصباح با انتخابات مشکل نداشته به حضور مراد خود در انتخابات مختلف اشاره کرد. این در حالی است که انتخابات در جمهوری اسلامی نزد برخی جنبه مناسکی و ادای تکلیف دارد و گاه حتی افراد نامی بر برگه نمی‌نویسند. منحصر به تفکر آقای مصباح هم نیست. جایی خواندم که آقای مسیح مهاجری مدیر مسؤول روزنامۀ جمهوری اسلامی گفته بود در دوم خرداد 76 نه به خاتمی رأی داده نه به ناطق نوری و نه حتی ری شهری یا زواره‌ای!
7. مستحسن‌ترین تلاش احمد زیدآبادی این بود که بخش تکفیر و ارتداد در اندیشه مصباح را چنان نقد کرد که حامی او ناچار به رد آن شود. منکوب کردن دیگرانی که متفاوت می اندیشند و بر مسلمانی خود هم تاکید دارند با حربه تکفیر و ارتداد بسیار خطرناک است تا جایی که دکتر سروش در مکتوب احیر دربارۀ مصباح یزدی و به رغم تمام انتقادات خود به حکم‌رانی کنونی از این که "رهبری نه خود کسی را تکفیر کرده و نه اجازه داده دیگران به دهان به تکفیر بگشایند" به نیکی یاد کرده است. اگر مناظره دیشب همین یک امتیاز را داشته باشد که پیروان مصباح شیوه تکفیر و ارتداد در پیش نگیرند شیوه را باید ستود که این بستر را گسترد و مجال طرح موضوع را فراهم آورد.
8. در جایی که صفدر الهی‌راد بحث میزان آرای مهدی کروبی در انتخابات 88 را پیش کشید زیدآبادی می‌توانست رأی قابل توجه او در سال 84 را یادآور شود و این که نامزد اصلی میرحسین موسوی بود نه کروبی یا بگوید از آرای آقای مصباح در سال 94 هم بگوید و این که چگونه از خبرگان بازماند و در فضای بی رقابت اسفند 98 دوباره راه یافت هر چند به خاطر کرونا جلسۀ حضوری تشکیل نشد و بعد هم درگذشت. اما به این وادی‌ها نیفتاد چون آن‌گاه باید از رفتار با خود در بعد از انتخابات می‌گفت یا احساسات و خاطرات تلخ غلبه می‌کرد و اسباب دردسر می‌ش. پس بر احساسات و عواطف شخصی و خاطرات بد لجام زد و تنها از آیت‌الله منتظری یاد کرد که فقاهت و مرجعیت او متناسب با بحث بود.
9. شهرت اصلی زیدآبادی روزنامه‌نگاری است. درست است که فعال سیاسی هم هست و به تازگی ورای تقسیمات سه گانه اصلاح‌طلب، برانداز و اصول‌گرا قایل به جریان چهارم است اما اشتهار اصلی او همان روزنامه‌نگاری است. در جاهایی آقای الهی‌راد البته با تعبیر «خطابی» می‌خواست لحن و ادبیات او را غیرآکادمیک توصیف کند. این اشاره از آن روست که تا قبل از دوم خرداد ادبیات روزنامه‌نگاران بیشتر به کار گزارش‌های واقعی و هیجانی می‌آمد و با حوزۀ اندیشه فاصله داشت و حتی گفته می‌شود روزنامه نگاران عمق ندارند. کی یر که گور پایه گذار اگزیستانسیالیسم حتی گفته روزنامه‌نگاری دست‌فروشی افکار است. یعنی به جای آن که افکار و آرا را در دانشگاه‌ها به بحث بگذارند به میان مردم می‌آورند. حال آن که اکنون این قبح نیست و حُسن است. زیرا تا فکر و اندیشه به میان مردم نیاید اثر اصلی خود را بر جای نمی‌گذارد و روزنامه ها و روزنامه نگاران تحولات شگرفی بر جای گذاشته اند. صادق قطب‌زاده دست یک روزنامه نگار مشهور - اریک رولو - را گرفت و به نجف برد و با امام مصاحبه کرد و شاه برای پاسخ به آن دستور داد آن مقاله در اطلاعات چاپ شود و دودمان خود را بر باد داد. اگرچه انقلاب فرزند خود و ترتیب دهنده آن مصاحبه را هم بلعید. سید ضیاء الدین طباطبایی عامل سیاسی کودتای 1299 هم روزنامه‌نگار و روزنامه‌دار بود.
امیر کبیر هم برای پیش برد پروژه اصلاحات دومین روزنامه را پایه گذاشت ( وقایع اتفاقیه) چون اولی (کاغذ اخبار) در واقع ماه نامه بود و این یکی هفته نامه و البته یک کلمه هم در دوران صدرات امیرکبیر و در ستایش او در آن نوشته نشد.
10. دست آخر این که درست است که مهم ترین مشکل کشور اقتصاد و معیشت است و دغدغۀ غالب مردم تأمین ک زندگی معمولی و حداقلی شده اما همان گونه که جسم به خوراک نیاز دارد روح هم محتاج خوراک است و بحث هایی از این دست از سقوط بیشتر جامعه به مادی گری جلوگیری می کند. خاصه این که اکنون مردم دریافته اند بین نوع تفکر و وضعیت اقتصادی رابطه برقرار است و چون اوضاع اقتصادی خوب نیست تلویزیون نیم تواند برنامه های فرهنگی و فکری خود را تعطیل کند و تنها از قیمت مرغ و تخم مرغ بگوید هر چند که راهکار مصرف ماهی برای کاهش قیمت گوشت قرمز به کار برخی برنامه های دیگر تلویزیون می‌آید.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: مناظره برنامه شیوه احمد زیدآبادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۱۳۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مراسم تشییع همسر سیدمصطفی خمینی شنبه برگزار می‌شود
مراسم تشییع همسر شهید آیت الله سید مصطفی خمینی شنبه برگزار می‌شود.
به گزارش ایسنا به نقل از جماران، بیت امام خمینی (س) در اطلاعیه ای اعلام کرد:
«انا لله و انا الیه راجعون
در نهایت حزن و اندوه به اطلاع می رساند بانوی با فضیلتی از خاندان علم و تقوا، صبیه مرحوم آیت الله حاج شیخ مرتضی حایری یزدی و همسر شهید آیت الله سید مصطفی خمینی، عروس امام راحل مرحومه معصومه حایری یزدی در جوار رحمت الهی آرام گرفت.
مراسم تشییع پیکر آن مرحومه روز شنبه ساعت ۱۰ صبح از مسجد نو به سمت حرم مطهر و مراسم ختم همان روز بعد از نماز مغرب و عشا در حسینیه شهدا (خیابان صفاییه) برگزار خواهد شد. شرکت عموم طبقات مومنین بویژه روحانیت معظم موجب شادی روح آن مرحومه و تسلی خاطر بازماندگان خواهد بود.
بیت امام خمینی (س)»
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد